Günümüzün depolama sistemleri yalnızca terabitlerle büyüyüp daha yüksek veri aktarım hızlarına sahip olmakla kalmıyor, aynı zamanda daha az enerji tüketiyor ve daha küçük bir alan kaplıyor. Bu sistemler ayrıca daha fazla esneklik sağlamak için daha iyi bağlantıya ihtiyaç duyuyor. Tasarımcılar, bugün veya gelecekte ihtiyaç duyulan veri hızlarını sağlamak için daha küçük ara bağlantılara ihtiyaç duyuyor. Ve doğumdan gelişime ve kademeli olarak olgunlaşmaya kadar bir norm, günlük iş olmaktan çok uzak. Özellikle BT sektöründe, her teknoloji sürekli olarak gelişiyor ve evrimleşiyor; tıpkı Seri Bağlı SCSI (SAS) spesifikasyonu gibi. Paralel SCSI'nin halefi olan SAS spesifikasyonu bir süredir varlığını sürdürüyor.
SAS'ın geçtiği yıllarda, teknik özellikleri iyileştirildi, ancak temel protokol korundu, temelde çok fazla değişiklik olmadı, ancak harici arayüz konnektörünün teknik özellikleri birçok değişikliğe uğradı ve bu, SAS'ın pazar ortamına uyum sağlamak için yaptığı bir ayarlamadır. Bu "bin mil artımlı adımlarla" sürekli iyileştirmelerle, SAS teknik özellikleri giderek daha olgun hale geldi. Farklı teknik özelliklere sahip arayüz konnektörlerine SAS adı verilir ve paralelden seriye, paralel SCSI teknolojisinden seri bağlı SCSI (SAS) teknolojisine geçiş, kablo yönlendirme şemasını büyük ölçüde değiştirdi. Önceki paralel SCSI, 16 kanalda tek uçlu veya diferansiyel olarak 320 Mb/sn'ye kadar hızlarda çalışabiliyordu. Şu anda, kurumsal depolama alanında daha yaygın olan SAS3.0 arayüzü hala piyasada kullanılıyor, ancak bant genişliği uzun süredir yükseltilmeyen SAS3'ün iki katı hızlıdır, yani 24 Gbps, yaygın PCIe3.0×4 katı hal sürücüsünün bant genişliğinin yaklaşık %75'i. SAS-4 spesifikasyonunda açıklanan en yeni MiniSAS konnektörü daha küçüktür ve daha yüksek yoğunluk sağlar. En yeni Mini-SAS konnektörü, orijinal SCSI konnektörünün yarısı, SAS konnektörünün ise %70'i boyutundadır. Orijinal SCSI paralel kablonun aksine, hem SAS hem de Mini SAS dört kanala sahiptir. Ancak, daha yüksek hız, daha yüksek yoğunluk ve daha fazla esnekliğe ek olarak, karmaşıklıkta da bir artış söz konusudur. Konektörün daha küçük boyutu nedeniyle, orijinal kablo üreticisi, kablo montajcısı ve sistem tasarımcısı, kablo montajı boyunca sinyal bütünlüğü parametrelerine yakından dikkat etmelidir.
Tüm kablo montajcıları, depolama sistemlerinin sinyal bütünlüğü ihtiyaçlarını karşılayacak yüksek kaliteli, yüksek hızlı sinyaller sağlayamaz. Kablo montajcıları, en yeni depolama sistemleri için yüksek kaliteli ve uygun maliyetli çözümlere ihtiyaç duyar. Kararlı ve dayanıklı, yüksek hızlı kablo montajları üretmek için çeşitli faktörlerin göz önünde bulundurulması gerekir. Tasarımcılar, işleme ve işleme kalitesini korumanın yanı sıra, günümüzün yüksek hızlı bellek aygıtı kablolarını mümkün kılan sinyal bütünlüğü parametrelerine de dikkat etmelidir.
Sinyal bütünlüğü spesifikasyonu (Hangi sinyal tamamlanmıştır?)
Sinyal bütünlüğünün temel parametrelerinden bazıları ekleme kaybı, yakın ve uzak uç çapraz konuşması, geri dönüş kaybı, fark çiftinin dahili çarpık bozulması ve fark modu ile ortak mod arasındaki genliktir. Bu faktörler birbiriyle ilişkili olsa ve birbirini etkilese de, ana etkisini incelemek için tek tek faktörleri ele alabiliriz.
Ekleme kaybı (Yüksek frekans parametreleri Temel 01- zayıflama parametreleri)
Ekleme kaybı, kablonun verici ucundan alıcı ucuna doğru sinyal genliğindeki kayıptır ve frekansla doğru orantılıdır. Ekleme kaybı, aşağıdaki zayıflama diyagramında gösterildiği gibi, tel numarasına da bağlıdır. 30 veya 28 AWG'lik bir kablonun kısa menzilli dahili bileşenleri için, kaliteli bir kablonun 1,5 GHz'de 2 dB/m'den az zayıflaması gerekir. 10 m kablolar kullanan harici 6 Gb/sn SAS kablolar için, 3 GHz'de yalnızca 13 dB zayıflamaya sahip, ortalama hat çapı 24 mm olan bir kablo önerilir. Daha yüksek veri hızlarında daha fazla sinyal marjı istiyorsanız, daha uzun kablolar için yüksek frekanslarda daha az zayıflamaya sahip bir kablo seçin.
Crosstalk (Yüksek Frekans Parametreleri Temelleri 03- Crosstalk parametreleri)
Bir sinyal veya fark çiftinden diğerine iletilen enerji miktarı. SAS kablolarında, yakın uç çapraz konuşması (NEXT) yeterince küçük değilse, çoğu bağlantı sorununa neden olur. NEXT ölçümü, kablonun yalnızca bir ucunda yapılır ve çıkış iletim sinyali çiftinden giriş alıcı çiftine aktarılan enerji miktarını ifade eder. Uzak uç çapraz konuşması (FEXT), kablonun bir ucuna iletim çifti için bir sinyal enjekte edilerek ve kablonun diğer ucundaki iletim sinyalinde ne kadar enerji kaldığı gözlemlenerek ölçülür.
Kablo tertibatı ve konnektöründeki NEXT, genellikle sinyal diferansiyel çiftlerinin yetersiz izolasyonundan kaynaklanır; bu durum prizler ve fişlerden, eksik topraklamadan veya kablo sonlandırma alanının kötü kullanımından kaynaklanabilir. Sistem tasarımcısı, kablo tertibatının bu üç sorunu ele aldığından emin olmalıdır.
24, 26 ve 28'in yaygın 100Ω kabloları için kayıp eğrileri
"HSS Bakır Testi ve Performans Gereksinimleri için SFF-8410 Şartnamesi"ne uygun kaliteli bir kablo montajında ölçülen NEXT %3'ten az olmalıdır. s parametresi açısından ise NEXT 28 dB'den büyük olmalıdır.
Geri Dönüş Kaybı (Yüksek Frekans Parametreleri Temelleri 06- Geri Dönüş Kaybı)
Geri dönüş kaybı, bir sinyal enjekte edildiğinde bir sistemden veya kablodan yansıyan enerji miktarını ölçer. Yansıyan bu enerji, kablonun alıcı ucunda sinyal genliğinde düşüşe ve verici uçta sinyal bütünlüğü sorunlarına yol açabilir; bu da sistem ve sistem tasarımcıları için elektromanyetik girişim sorunlarına yol açabilir.
Bu geri dönüş kaybı, kablo tertibatındaki empedans uyumsuzluklarından kaynaklanır. Sinyalin priz, fiş ve kablo terminalinden geçerken empedansının değişmemesi ve böylece empedans değişiminin en aza indirilmesi, yalnızca bu soruna büyük bir özenle yaklaşılmasıyla sağlanabilir. Mevcut SAS-4 standardı, SAS-2'nin ±10Ω empedans değerine kıyasla ±3Ω empedans değerine güncellenmiştir ve kaliteli kabloların gereksinimleri 85 veya 100±3Ω nominal toleransı dahilinde tutulmalıdır.
Eğim bozulması
SAS kablolarında iki eğik bozulma vardır: fark çiftleri arasında ve fark çiftleri içinde (sinyal bütünlüğü teorisinin fark sinyali). Teoride, kablonun bir ucundan birden fazla sinyal girilirse, diğer uca aynı anda ulaşmaları gerekir. Bu sinyaller aynı anda ulaşmazsa, bu olguya kablonun eğik bozulması veya gecikme-eğik bozulması denir. Fark çiftleri için, fark çifti içindeki eğik bozulma, fark çiftinin iki teli arasındaki gecikmedir ve fark çiftleri arasındaki eğik bozulma, iki fark çifti kümesi arasındaki gecikmedir. Fark çiftinin büyük eğik bozulması, iletilen sinyalin fark dengesini bozacak, sinyal genliğini azaltacak, zaman titreşimini artıracak ve elektromanyetik girişim sorunlarına neden olacaktır. Kaliteli bir kablonun iç eğik bozulmasına olan farkı 10ps'den az olmalıdır.
Gönderim zamanı: 30-11-2023
